Kręgoszczelina zazwyczaj występuje u osób młodych, których aktywność fizyczna jest na wysokim
poziomie. Osoby prowadzące mało aktywny tryb życia nie są narażone na to schorzenie. Wynika to ze specyfiki ruchu – kręgoszczelinie sprzyja duża ilość ruchów wyprostnych. Ponadto młoda kość, która dopiero się kształtuje i nabiera wytrzymałości na przeciążenia ma predyspozycje do uszkodzenia.
Czym jest kręgoszczelina?
Kręgoszczelina to ubytek kości pomiędzy wyrostkiem stawowym górnym, a wyrostkiem stawowym
dolnym. Miejsce pomiędzy wyrostkami stawowymi to łuk kręgu, a dokładniej cieśń kręgu. Pomimo
swoich niedużych rozmiarów przenosi bardzo duże obciążenia podczas ruchu przeprostu oraz ruchu
zgięcia. Schorzenie to obejmuje zasadniczo ostatnie dwa kręgi lędźwiowe – L4 oraz L5.
U kogo najczęściej występuje?
Najczęściej występuje u młodych sportowców. W sportach takich, gdzie dominują ruchy zgięcia oraz wyprostu w odcinku lędźwiowym jest większe prawdopodobieństwo wystąpienia kręgoszczeliny. Zarówno osoby trenujące siatkówkę, koszykówkę, piłkę nożną czy skoki do wody powinny szczególnie dbać o prawidłowy i kontrolowany ruch kręgosłupa lędźwiowego.
Jakie są objawy kręgoszczeliny?
Ból w dolnej części kręgosłupa lędźwiowego, zazwyczaj jednostronny. Oczywiście w jednym kręgu są dwa łuki, więc może dojść do uszkodzenia obu nasad łuku. Ból ten występuje podczas aktywności fizycznej.
Co jest charakterystyczne?
Na treningu młody zawodnik zgłasza ból odcinka lędźwiowego, trener nakazuje odpoczynek i przerwę od treningów. Podczas przerwy nie ma objawów bólowych więc zawodnik wraca do treningów i razem z powrotem treningów wraca ból pleców. 
Jak zdiagnozować kręgoszczelinę?
Do oceny złamania zmęczeniowego jakim jest kręgoszczelina należy wykonać zdjęcie RTG w projekcji przedniej, bocznej oraz skośnej. Warto również rozpatrzeć wykonanie tomografii komputerowej.
Jak się leczy kręgoszczelinę?
Przez pierwsze 6 tygodni pacjent dostaje zakaz uprawiania sportu oraz powinien unikać ruchów
zgięciowych kręgosłupa lędźwiowego. Po 6 tygodniach należy zacząć wprowadzać ćwiczenia
angażujące mięśnie tułowia. Ważna jest również kontrola motoryczna na poziomie biodra i
kręgosłupa lędźwiowego. Ćwiczenia powinny być progresowane aż do momentu pracy w pełnych
zakresach (zgięcia, wyprostu w odcinku lędźwiowym oraz zgięcia i wyprostu w stawie biodrowym). Warunkiem pełnego powrotu do sportu jest brak bólu.
Masz problem z kręgosłupem ? Czas zabrać się do pracy. Zapraszamy do naszego gabinetu !
